Dagobert III
król Franków | |
Okres | od 711 |
---|---|
Poprzednik | Childebert III |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Merowingowie |
Data urodzenia | 699 |
Data śmierci | 715 |
Ojciec | Childebert III |
Matka | Edonne |
Dzieci | Teuderyk IV[potrzebny przypis] |
Dagobert III (ur. 699, zm. 715) – król Franków w latach 711–715.
Był synem Childeberta III i Edonne. Panował jako władca trzech królestw Frankonii: Neustrii i Austrazji, dzięki zwycięstwom, jakie odniósł Pepin z Herstalu pod Tertry w 687. Został królem Burgundii w 711, mając lat dwanaście. Realną władzę jednak posiadał majordom domu królewskiego Pepin z Herstalu, który zmarł w 714 roku. Jego śmierć spowodowała otwarty konflikt pomiędzy jego spadkobiercami i dostojnikami, którzy wybrali nowego majordoma.
Choć cała uwaga była skupiona na terenie Fryzji na obszarach południowej Galii doszło do buntów przeciwko władzy Dagoberta: Sawaryk biskup Auxerre, w 714 i 715 podporządkował sobie Orlean, Nevers, Avallon i Tonnerre; Eudes w Tuluzie czy Antenor w Prowansji byli zasadniczo niezależnymi magnatami.
Linki zewnętrzne
- http://pl.rodovid.org/wk/Specjalna:ChartInventory/43782
- https://web.archive.org/web/20141011105942/http://enc.slider.com/Enc/Dagobert_III_of_the_Franks
- p
- d
- e
Królowie Franków* |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Imperium Karolińskie |
|
- – podano jedynie władców ziem frankijskich ostatecznie zjednoczonych przez Teuderyka III
- Britannica: biography/Dagobert-III